Administracja
webmaster@lubcza.com.pl

Matce Bożej Zielnej

 

15 sierpnia święto dzisiaj mamy, Matki Bożej Zielnej – tak je nazywamy.

Matkę Wniebowziętą przecież dzisiaj czcimy, plony do kościoła swego przynosimy.

Zioła, kłosy zboża kwiatem się ozdobi, a kto zaradniejszy to i wieniec zrobi.

Niektórzy to i w grupy nawet się zbierają, wspaniałe dożynki sobie urządzają.

Wieńce i wiązanki w kościele poświęcimy, bo w ten oto sposób Maryjo Ciebie czcimy.

Orkiestra nam zagra, piosenkę zanuci, niech w tym dniu sierpniowym już się nikt nie smuci.

Dzisiaj aniołowie do nieba Cię wzięli, a my Cię na ziemi tak bardzo mieć chcieli.

Ale zanim Matko wzięli Cię do nieba, to po naszych polach przejść się było trzeba,

żebyś zobaczyła czy się żniwo skończyło, a może by tak komuś pomóc trzeba było,

bo ktoś słabszy i rady nie daje i na koniec ze żniwem zostaje.

Lecz skoro Cię wzięli, to popatrz choć z nieba, czy jest plon obfity, czy nie braknie chleba.

I z nieba nawet lepiej Ty będziesz widziała i tak samo z nieba będziesz pomagała,

a może pogoda nam nie dopisała i Twoja pomoc też by się przydała.

Dziś Maryja odpust urządza w Przeczycy, na pewno tam ludzi, że nikt ich nie zliczy.

Kiedyś do Przeczycy na odpust chodziłam, a teraz dawno ja już tam nie byłam,

ale Ty się Matko o to nie obrazisz i mnie bez opieki swej nie pozostawisz.

Ty jesteś ta sama w Przeczycy, w Tuchowie i na Kalwarii i w Częstochowie.

Bo Ty jesteś jedna, Matko Kochana, imieniem miejscowości jesteś nazywana.

Co mijamy różne wsie i miasta to nam Sanktuarium Maryjne wyrasta,

bo Maryja w Polsce od wieków króluje i swoimi dziećmi wciąż się opiekuje.

Maryjo Wniebowzięta, weź w opiekę swoją tych, co na pielgrzymkę wkrótce wyruszają,

bo przez 9 dni będą wędrowali, aby w dniu ostatnim pokłon Ci oddali.

Ty weź w opiekę ich troski, marzenia i przyczyń się Matko do ich spełnienia,

ale najbardziej, żebyś się przyczyniła, żebyś nas do nieba wszystkich wprowadziła.

Kłusek Wiesława

 

Lubcza - nasza mała ojczyzna

 

 

Na krańcu województwa małopolskiego,

a na granicy podkarpackiego,

rzeką jak wstęgą przepasana

leży wieś niegdyś Lubczą nazwana.

Piękna, malownicza jak malowanka,

a rzeka się zowie Wolanka.

Czytaj więcej: Wiersz o Lubczy

We use cookies to improve our website and your experience when using it. Cookies used for the essential operation of this site have already been set. To find out more about the cookies we use and how to delete them, see our privacy policy.

  I accept cookies from this site.
EU Cookie Directive plugin by www.channeldigital.co.uk